Seksueel misbruik is vaak eenzaam leed. Slachtoffers durven er niet over te praten en hulpverleners vinden het moeilijk ernaar te vragen. Meldcodes en het vlaggensysteem geven richting, maar zijn geen oplossing voor de werkelijke drempel: het gesprek aangaan over seksueel misbruik. Hoe kun je op een laagdrempelige manier vragen naar seksueel misbruik bij kinderen? Wat moet je juist wél en juist niét zeggen? Wat doe je als je vermoeden lijkt te kloppen? En hoe communiceer je met de ouders?