Bewoners aan het woord
Debora Gemert en Trudy Duchateau zijn beiden bewoner bij WonenPlus. Zij vertellen over de persoonsgerichte aanpak. Daarin is veel ruimte om mensen zelf iets te laten ervaren en om mee te beslissen. Debora: ‘Toen ik rustiger wilde wonen kon dat gewoon. Nu ga ik naar een rustigere groep.’
Bang om te douchen
Debora: ‘Voordat ik bij WonenPlus woonde, woonde ik bij een andere organisatie. Daar voelde ik me niet veilig als vrouw. Er woonden daar teveel mensen. De begeleiding had geen tijd voor me. De mannelijke bewoners konden daar misbruik van maken door vrouwen lastig te vallen. Toen ik bij WonenPlus kwam wonen werd ik heel hartelijk ontvangen. De begeleiding stond echt letterlijk met open armen voor me klaar. Ik heb ze dan ook geknuffeld. En ik ben gelijk gaan douchen. Want dat durfde ik bij die andere organisatie niet. Ik was zo blij.’
WonenPlus helpt mensen die tussen wal en schip vallen
Er zijn veel (oudere) mensen die een verstandelijke en/of lichamelijke beperking hebben met bijkomende psychiatrische of verslavingsproblemen. Deze mensen kunnen vaak niet terecht in een verzorgings- of verpleeghuis door hun problemen. Daarom heeft WonenPlus speciaal voor deze mensen een leegstaand schoolgebouw omgebouwd. Iedere cliënt heeft een eigen keuken, douche en toilet en kan gebruik maken van voorzieningen.
Ik kan mezelf zijn
Debora: ‘De begeleiders hebben hier wel tijd voor me. Ik kan altijd op ze terugvallen. Als ik negatieve gedachten heb, kan ik samen met de begeleider hiernaar kijken. Zo heb ik regelmatig de neiging om weg te vluchten. Maar ik kan niet blijven verhuizen. Dan vragen ze: Heb je bepaalde stappen ondernomen daarin? Of: Wat heb je zelf gedaan om van die gedachtes af te komen? Ik hoef mezelf niet anders voor te doen. Er wordt naar me geluisterd. Ik krijg het gevoel hier dat ik ertoe doe.’
Zelfstandig wonen of op een groep
Het duurde even voordat Debora de juiste plek bij WonenPlus gevonden had. Ze heeft zelf kunnen ervaren wat voor haar wel werkte en niet. Debora: ‘Ik verlangde ernaar om op mezelf te wonen. Daarom heb ik een tijdje begeleid wonen geprobeerd. Maar dat bleek toch te moeilijk. Toen heb ik aan de manager aangegeven dat ik weer terug wilde naar een groep. Samen met de begeleiding heb ik toen besproken wat de beste oplossing is voor mij.’
De cliëntenraad wordt ondersteund door een coach
Samen met Debora zit Trudy in de cliëntenraad. Trudy: ‘In de cliëntenraad zitten alleen cliënten en geen naasten. Dit omdat we echt willen dat cliënten hun eigen stem kunnen laten horen. Wat fijn is dat we een coach hebben die ons ondersteunt bij onze vragen. Ze helpt ons op weg door suggesties. Zo van: “Waarom doen jullie het niet zus of zo?” Ze vertaalt alles ook voor ons in makkelijk taal. Komen we er evengoed niet uit? Dan vragen we om meer uitleg bij de bestuurder.’
Een open band met de bestuurder
Trudy: ‘Wat ik fijn vind is dat we een heel open relatie met de bestuurder hebben. Dat is ook mijn tip aan andere cliëntenraden: Probeer echt een band op te bouwen met de bestuurder. We kunnen tegen hem alles zeggen wat we willen. Ook spreken we hem heel vaak. Het is fijn dat er naar je geluisterd wordt. We proberen er altijd samen uit te komen.’
Bekijk de documentaire van WonenPlus
Over Begeleiding à la carte
Deze aanpak is ontwikkeld in het vernieuwingstraject Begeleiding à la carte van Volwaardig leven [2019-2021) van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Zorgaanbieders werkten aan hun eigen aanpak voor vernieuwing van persoonsgerichte zorg in de gehandicaptensector.
Alle Twinkels komen voort uit de lessen van 35 zorgorganisaties binnen het project Begeleiding à la carte, onderdeel van het programma Volwaardig leven.
Lees meer
Deel deze pagina via:
