Jahina: 'Laat aan ouders zien dat je om hun kind geeft'

Jahina heeft een broer van 44 met een ernstig meervoudige verstandelijke beperking. Hij wordt begeleid door Cordaan. Voor haar ouders was het best een drempel om haar broer gebruik te laten maken van logeeropvang. Wat heeft hen hierbij geholpen en wat vonden zij prettig in de begeleiding?

Ahmed, de broer van Jahina, is verstandelijk en lichamelijk beperkt. In eerste instantie was Jahina vooral bij de begeleidingsgesprekken van Cordaan betrokken om te vertalen, maar de laatste jaren steeds vaker om de zorg voor Ahmed van haar ouders over te nemen.

'Ze gaf mijn ouders nooit het gevoel dat ze anders waren'

Zij en haar ouders hebben goede ervaringen met een Nederlandse begeleidster van de dagbesteding gehad. Jahina: 'Het maakte me daarbij niet uit dat ze een andere culturele achtergrond had dan wij. Je kunt je als mens altijd goed verhouden tot de ander. Vooral als je begrijpt dat ouders het beste voor hun kind willen. Ze gaf mijn ouders ook nooit het gevoel dat ze Marokkaans of anders waren.

Ze ging gewoon het gesprek aan en nam ze heel serieus. Mijn ouders hebben de Nederlandse taal nog niet goed onder de knie. Maar in de gesprekken bleef ze ze betrekken. Ze was geduldig en vroeg dan aan mij om het ze uit te leggen. Ik had het gevoel dat ze echt om Ahmed gaf. Je kunt je werk doen en "that's it", maar de kunst is om ook iets van je menselijkheid te laten zien. Belangrijk dat je aan ouders laat zien dat je om hun zoon geeft, want zij moeten wel hun kwetsbare kind aan jou toevertrouwen.'

Loslaten was niet makkelijk

Zorgen voor, betekent ook nadenken over de toekomst. Jahina: 'Mijn ouders worden steeds ouder. Daarom ben ik op een gegeven moment het gesprek met ze aangegaan over een lastig onderwerp: "Wie zorgt er voor Ahmed als jullie dat niet meer kunnen?” In onze cultuur is de onuitgesproken verwachting dat de broers en zussen dan de zorg overnemen.

Met de zorgbehoefte van Ahmed, is dat geen haalbare verwachting. We werken er nu langzaam naar toe dat Ahmed zolang mogelijk thuis kan wonen. Maar dan wel met aanvullende zorg en opvang om mijn ouders te ontlasten. Het is geen makkelijke stap voor hen geweest, want in onze cultuur blijven ouders zich in sterke mate altijd verantwoordelijk voelen voor hun kind. Dat betekent dat je niet snel een organisatie de zorg van je familielid over laat nemen. Acceptatie is er nog niet, maar ze zijn nu wel bereid om meer hulp van de organisatie te ontvangen.'

Geleidelijke overgang

Op dit moment maakt Ahmed gebruik van weekendlogeren en maakt hij over een paar weken ook voor het eerst gebruik van vakantielogeren. Jahina: 'Ik vind het fijn dat de overgang zo geleidelijk kan gaan. Zo kan ik aftasten of hij uiteindelijk ook begeleid kan wonen en daar vrede mee heeft. Het maakt het loslaten ook makkelijker. Ook voor mijn ouders. Zij gaan nu voor het eerst vijf weken zonder hem op vakantie. Het logeren bevalt tot nu toe goed. Zo ondernemen ze leuke activiteiten met de cliënten. Ik vind het goed dat Ahmed speelse dingen kan doen die hij echt leuk vindt. Mijn ouders hebben daar minder oog voor. Zij willen hem graag als man zien, maar hij heeft nu eenmaal het niveau van een kind.'

Outreachend werken belangrijk

Jahina: 'Het heeft me wel veel moeite gekost om dit te regelen. In Amsterdam was er eerder geen logeeropvang voor mensen boven de 21. Gelukkig biedt Cordaan dit nu wel aan en ik weet dat er meer organisaties mee bezig zijn. Het is wel belangrijk dat mensen zich realiseren dat mijn ouders dit nooit uit zichzelf hadden geregeld. Zij waren doorgegaan en op een dag heb je dan een probleem. Daarom is het belangrijk dat zorgorganisaties zich actief inzetten om deze groep te kunnen bereiken.'

Over Begeleiding à la carte

Deze aanpak is ontwikkeld in het vernieuwingstraject Begeleiding à la carte van Volwaardig leven [2019-2021] van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Zorgaanbieders werkten aan hun eigen aanpak voor vernieuwing van persoonsgerichte zorg in de gehandicaptensector.