Praktijkverhaal: superhelper word je niet zomaar
Yvette en Arjan zijn superhelpers. Zij doen superbelangrijk werk door mensen in de wijk te helpen. Bij ASVZ werken nu 40 van deze vrijwilligers.
Achter de bar
Yvette was de allereerste superhelper bij ASVZ. ‘Eens per week ging ik naar een vrouw met chronische vermoeidheid om samen iets te ondernemen’, vertelt ze. ‘Dat was te zwaar voor haar, maar we zijn wel vriendinnen geworden. Nu werk ik achter de bar bij De Basis, de sporthal van de Sliedrechtse volleybalvereniging. Mensen bedienen vind ik het allerleukste wat er is’.
Omgaan met dieren
Arjan is ook superhelper, maar hij doet heel ander werk. Hij verzorgt de hond van een oudere dame in de wijk. ‘Uitlaten, borstelen, eten geven’, somt hij op. ‘Soms doe ik ook boodschappen voor haar of wat klusjes. Ze is zelf niet meer zo goed ter been en het is een wilde hond. Maar naar mij luistert hij wel. Ik weet hoe ik met dieren om moet gaan want ik kom van de boerderij.’
40 superhelpers
Leanne is teamleider dagbesteding bij ASVZ. Het idee van de superhelpers komt van haar en haar collega Priscilla. ‘We moesten voor onze studie een ondernemingsplan schrijven’, vertelt ze. ‘We werkten toen al bij ASVZ. Samen hebben we de superhelpers bedacht: mensen met een beperking doen vrijwilligerswerk, zoveel mogelijk buiten het instellingsterrein. De klussen zijn heel verschillend: boodschappen doen, post wegbrengen, planten water geven. De Raad van Bestuur vond het plan zo leuk dat ze zeiden: voer het maar uit. Dat was even schrikken. Maar het was natuurlijk ook geweldig. In 2016 zijn we gestart en nu hebben we zo’n 40 superhelpers.’
Iets te rustig
Soms duurt het even om een goede match te vinden. ‘Voor Yvette lukte het niet meteen,’ vertelt Leanne. ‘Er is maar één volleybalvereniging in Sliedrecht en daar moet maar net een plekje zijn. Dat plekje kwam er gelukkig.’ Yvette doet het werk nu een jaar, om de week op dinsdag. ‘Dan is het eigenlijk iets te rustig’, vindt ze zelf. ‘Ik werk tot 10 uur ’s avonds en daarna wordt het meestal pas druk dus dan wordt het ook pas leuk. Ik heb ook een paar keer gewerkt toen het eerste team speelde, de sfeer is dan geweldig. We gaan nu kijken of ik naar een andere avond kan.’
Dierenvriend
Bij Arjan ging het precies andersom. Leanne kreeg de vraag of ze iemand kende die een hond wilde uitlaten. Een valse hond, werd erbij gezegd. Dat viel gelukkig erg mee. Arjan denkt dat de vorige eigenaar hem slecht heeft opgevoed. ‘Ik had meteen een klik met hem, hij kwam naar me toe en gaf pootjes. Soms moet je ook wel streng zijn, hij moet natuurlijk wel luisteren.’ Arjan is een echte dierenvriend. Zelf houdt hij kippen bij zijn woning. Maar hij doet nog veel meer. ‘Helpen in de tuin, auto’s wassen, wandelen met mensen in een rolstoel. Ik regel dat allemaal zelf.’
Zelfstandig wonen
Arjan en Yvette zijn blij dat ze werk hebben gevonden dat goed bij hen past. Ze doen hele verschillende dingen, maar hebben toch dezelfde wens. Daar hoeven ze niet lang over na te denken. Ze willen heel graag zelfstandig wonen. Niet meer in de groep, maar een kamer of appartement voor jezelf. Daar willen ze graag aan werken.
Meer informatie:
Deel deze pagina via:
