Congres laat zien waarom zichtbaarheid belangrijk is voor lhbti+'ers met een LVB

Na een gezamenlijke lunch opende dagvoorzitter Judith van Duivenboden-Kreijne het programma. De deelnemers gaven aan dat zij vooral wilden leren, ervaringen wilden uitwisselen en inspiratie wilden opdoen. Veel bezoekers hoopten ook nieuwe contacten te leggen.

Ervaringsdeskundige Arnold Boekhoff trapte de middag af met een persoonlijke tekst uit zijn levensboek. Arnold vertelde dat aandacht voor lhbti+'ers met een LVB nog steeds hard nodig is. ‘Iedereen moet kunnen meedoen, ongeacht wie je bent of op wie je valt’, zei hij.

Het belang van zichtbaar zijn

Daarna volgde een gesprek tussen Gonny Spexgoor en ambassadeur Arthur Frohn. Arthur vertelde open over zijn homoseksualiteit en hoe het ambassadeurschap hem heeft geholpen. Hij vindt het belangrijk dat zorgprofessionals weten dat er veel lhbti+’ers met een LVB zijn. Volgens hem voelen cliënten zich veiliger als ze eerlijk kunnen praten over wie ze zijn.

Gonny en Arthur benadrukten dat niet alle ontmoetingsplekken binnen de regenbooggemeenschap toegankelijk zijn voor mensen met een verstandelijke beperking. Volgens hen is samenwerking met andere organisaties daarom belangrijk. Zo kunnen meer veilige en passende ontmoetingen ontstaan.

Ervaringen uit de praktijk

In de eerste sessie vertelden medewerkers van Calidus en Vilans hoe zij gesprekken over diversiteit voeren. Calidus heeft inmiddels zeven ‘Roze Lopers’, een certificaat voor lhbti+-vriendelijk werken.

Een korte film liet zien hoe roze avonden, themafeesten en kleine ontmoetingsgroepen helpen om openheid te creëren. De sprekers benadrukten dat cliënten zich vrijer voelen als zij hun verhaal kunnen delen met een begeleider of tijdens een speciale bijeenkomst.

Hulpmiddelen zoals de ‘Regenboog Kletspot’ en speelse spellen (zoals memorie of kwartet over relaties en seksualiteit) maken het gesprek toegankelijker. Tijdens deze sessie werden er Kletspot-vragen opgehaald uit het publiek. Download de Kletspot-vragen op deze pagina.

Oordelen en afwijzing

Na de pauze deelde Arnold opnieuw een persoonlijk verhaal. Hij vertelde dat hij soms wordt afgewezen door andere lhbti’ers omdat hij in 24-uurs begeleiding woont. Dat oordeel doet pijn en laat zien dat er nog veel onbekendheid en vooroordelen zijn.

Van oordeel naar begrip

De tweede sessie werd verzorgd door de LFB. De trainers vertelden over de tweedaagse training ‘Samen sterker.’ Deze training helpt zorgorganisaties om lhbti+-cliënten beter te ondersteunen.

Met een eenvoudige opdracht lieten ze zien hoe moeilijk het is om iemand écht goed te zien. Ook speelden zij een korte scene waarin duidelijk werd dat zorgverleners soms te weinig luisteren naar wat een cliënt echt wil. De boodschap: elke cliënt is anders en sommige mensen vinden het moeilijk om over hun wensen te praten. Daarom moet een begeleider actief vragen wat iemand nodig heeft.

Wat nemen de bezoekers mee naar huis?

In een stellingenspel bespraken deelnemers welke inzichten zij meenemen:

• Zichtbaarheid is belangrijk, maar moet nooit verplicht worden. Zelfs kleine symbolen, zoals een regenboogbandje, kunnen een veilig gevoel geven.
• Verandering mag soms ongemakkelijk zijn, maar gesprekken moeten veilig en respectvol blijven.
• Zorg en onderwijs zouden verplicht les moeten krijgen over seksuele en genderdiversiteit, vonden veel bezoekers.
• Je hoeft geen expert te zijn, maar basiskennis over seksualiteit helpt wel om het gesprek goed te voeren.
• Veiligheid zit in kleine gebaren, zoals iemand rustig aanspreken op negatief gedrag of steun zoeken bij anderen.

Uitreiking van Arnolds levensboek

Aan het einde van de middag sprak COC-voorzitter Myrtille Danse het publiek toe. Ze vertelde hoe geraakt ze was door de persoonlijke verhalen.

Arnold overhandigde daarna het eerste exemplaar van zijn boek Het leven is een avontuur aan Myrtille en projectleider Manon Linschoten. Als dank voor zijn inzet ontving hij het beeldje De Winnaar en een herdenkingsmunt van COC.