Deel deze pagina via:
Casus 1: Rolstoel op de rem
Gepubliceerd op: 27-08-2020
Casuïstiek is erg belangrijk voor meer bewustwording over de Wet zorg en dwang. Daarom vind je op het Kennisplein Gehandicaptensector 3 speciale casussen over onvrijwillige zorg in de gehandicaptensector. Op deze pagina lees je casus 1. Hoe zou jij hierop reageren?
Chaos en onrust
Bram is een jongen van 12 jaar met een ernstige meervoudige beperking. Hij zit in een rolstoel en heeft de hele dag zorg nodig. Bram gaat van jongs af aan naar kinderdienstencentrum Nifterlake van Ons Tweede Thuis. Hij lijkt het daar erg naar zijn zin te hebben.
Bram is erg bewegelijk en vindt het maar al te leuk om van alles uit de kasten te trekken, of dat nou mag of niet. Hierdoor vraagt hij steeds erg veel aandacht van zijn juffen.
Wanneer ze even niet opletten heeft hij alweer ergens iets vandaan getrokken. Het kan gaan om speelgoed, maar het zou ook zomaar eens het schilderij van de muur kunnen zijn. Daarnaast lijkt Bram ook te genieten van trekken aan andermans haren.
De laatste waarschuwing
De juf van Bram staat vandaag alleen op de groep met nog 3 andere kinderen. Ze is het zat om Bram de hele dag door te moeten waarschuwen. Als ze 1 seconde niet kijkt, is de hele groep alweer een puinhoop. Hierdoor komt ze niet toe aan de dagelijkse handelingen die ze moet uitvoeren.
Op de rem
Een van de andere cliënten heeft een schone luier nodig. De juf is nog niet in de badkamer of Bram trekt alweer aan iemands haren. Dan is de maat vol voor de juf. Ze besluit Brams rolstoel een tijdje op de rem te zetten, zodat hij nergens heen kan.
De juf kan nu na het verschonen nog wat 1-op-1-taakjes doen met de andere cliënt. Dit lijkt een goede oplossing te zijn en ze besluit Bram wat vaker op de rem te zetten. Dat geeft haar de tijd om wat dagelijkse handelingen uit te voeren.