Hoe help je cliënten bij het maken van gezonde voedingskeuzes
Dat een appel gezonder is dan een zak chips weet iedereen. Maar het is zó lastig om die zak chips te laten staan en te kiezen voor een appel. Om cliënten vaker de gezonde keuze te laten maken is advies nodig, maar alleen advies leidt niet tot duurzame gedragsverandering. Wat kun je doen als begeleider?
Uit de praktijk blijkt, dat het gesprek aangaan vele malen beter werkt dan simpelweg een advies te geven. Wees nieuwsgierig, vraag door en ontdek een actie waartoe iemand bereid is. Stel dat de heer P. elke dag 1,5 liter cola drinkt. Uit het gesprek blijkt dat de heer P. bereid is vóór elk glas cola eerst een glas water te drinken. Zo is de eerste dorst gelest en drinkt hij het glas cola minder snel op, met als resultaat dat hij minder glazen cola drinkt. Als dit gedrag is ingesleten, is hij wellicht trots op zijn eigen kunnen én is er iets meer bewustzijn ontstaan.
Verbieden is zinloos
Eet mevrouw L. elke dag een zak chips als ze ’s avonds op de bank ploft? Tijdens een dieet worden dit soort producten direct verboden. Maar juist dit verbod zorgt ervoor dat je gedachten continu naar die zak chips toe gaan. Dat heeft te maken met de manier waarop onze hersenen werken; we mogen er niet aan denken. Dat proberen we zo hard, waardoor we juist alleen maar aan die zak chips kunnen denken. We kunnen ze in onze gedachten zelfs al proeven. Dit kun je een aantal dagen of weken volhouden, maar de kans is bijzonder groot dat je snel terugvalt in het oude gedrag.
Wat kun je wel doen? Laat mevrouw L. nadenken over activiteiten die ze leuk vindt om te doen en direct voorhanden zijn, bijvoorbeeld puzzelen, een wandeling maken of iemand opbellen. Dit zal de gedachten tenminste tijdelijk afleiden van de zak chips. Of misschien is ze bereid eerst iets anders te eten voordat ze de zak chips opentrekt. Wellicht wil ze eerst 1 of 2 stuks fruit opeten om daarna pas aan de zak chips te beginnen? Zo verbied je niks, maar wordt mevrouw zelf bewust van haar gedrag.
Zoek samen iets dat hen motiveert
Belangrijk is dat je probeert het vanuit de persoon zelf te laten komen, dat het niet de oplossing is van de begeleider. Blijkt het in de praktijk niet te werken, ga dan weer samen in gesprek, maak eventueel het stapje nog kleiner. Heb je een cliënt die geen zin heeft om te gaan sporten en liever de avond voor de tv doorbrengt? Ga samen op zoek naar iets dat hem wel motiveert. Misschien vindt hij het leuk om een kop soep naar de buurman te brengen, een hond uit te laten of een boodschap te doen voor iemand uit het verpleeghuis.
Het als…dan principe
Laat de persoon zelf de stappen bepalen, het liefst zo klein mogelijk zodat er veel vreugdemomenten zijn! Leg het ook samen vast als een ‘als…dan’ moment, bijvoorbeeld:
- Als ik behoefte heb aan een glas cola dan drink ik eerst een glas water.
- Als ik zin heb in een zak chips dan eet ik eerst 2 stuks fruit.
Zo zorg je ervoor dat het een duidelijke afspraak is, die ze zelf met zichzelf maken. Het wordt belangrijk voor ze en zodoende zullen ze zich er meer aan houden.
Heb jij ervaringen met cliënten op gebied van gezonde leefstijl? Of werk jij al op deze manier en heb je tips of verhalen om te delen? Laten we elkaar vooral inspireren en ondersteunen, zodat we samen verder komen!
Wil je meer weten over dit project, neem dan vooral contact met mij op! Lidewij Louvet
Deel deze pagina via:
