Naar hoofdinhoud Naar footer

Behandeling van epilepsie en epileptische aanvallen

Gepubliceerd op: 17-09-2018

Laatst bijgewerkt op: 02-12-2023

Door epilepsie te behandelen wil je zorgen voor minder aanvallen en de aanvallen minder erg maken. Op deze pagina geven we meer informatie per behandelmethode.

Je kunt epilepsie behandelen met: 

  • anti-epileptica medicijnen
  • een ketogeen dieet
  • een hersenoperatie
  • Deep Brain Stimulation (DBS)
  • Nervus Vagus Stimulatie (NVS)

Epilepsiemedicijnen: Anti-epileptica

De meeste mensen met epilepsie slikken medicijnen. Deze medicijnen heten anti-epileptica. Behandeling met medicijnen is meestal voor een langere tijd. Dit duurt meerdere jaren, tot soms een leven lang. De medicijnen onderdrukken de aanvallen, maar ze genezen de epilepsie niet. 

De neuroloog kiest een medicijn op basis van het soort aanvallen en de vorm van epilepsie. Meestal is dit het middel met de minste bijwerkingen. Werkt dit medicijn niet goed? Dan wordt een ander middel of een combinatie van middelen geprobeerd.

Ketogeen dieet

Het ketogeen dieet is een dieet met vetrijke voeding, weinig koolhydraten en een normale hoeveelheid eiwitten. Het lichaam mist de koolhydraten en zoekt dan een andere energiebron. Het lichaam schakelt daarom over op het verbranden van vet. Hierbij komen ketogene stoffen vrij. Deze stoffen kunnen helpen bij het verminderen van aanvallen. Regelmatig moeten de ketonen in de urine worden gemeten. 

Het ketogeen dieet wordt gebruikt bij:

  • Kinderen en soms volwassenen met een complexe vorm van epilepsie,
    • waarbij medicijnen niet helpen of tot te veel vervelende bijwerkingen leiden;
    • waarbij epilepsiechirurgie geen behandeloptie is.

Hersenoperatie: epilepsiechirurgie

Epilepsiechirurgie is een hersenoperatie en heeft als doel om cliënten aanvalsvrij te maken. Zij komen in aanmerking voor epilepsiechirurgie als:

  • Ze ondanks medicijnen aanvallen houden die hun leven ernstig beïnvloeden.
  • De aanvallen afkomstig zijn van één gebied in de hersenen.
  • Dit gebied kan worden verwijderd zonder dat de operatie tot aanzienlijke schade leidt zoals verlamming, spraak- of geheugenverlies. Dit gebied noemen we ook wel de epilepsiehaard.

Het mogelijke effect van de operatie moet opwegen tegen de risico’s. Voor de operatie is er eerst een uitgebreid onderzoek om te bepalen of iemand ervoor in aanmerking komt.

Deep Brain Stimulation (DBS)

Heeft medicatie onvoldoende geholpen? En was epilepsiechirurgie geen optie? Dan kan Deep Brain Stimulation (DBS) een behandelmethode zijn voor volwassen patiënten met epilepsie. DBS is in Nederland een voor epilepsie nieuwe behandelmethode.

Bij DBS wordt gebruikgemaakt van een neurostimulator. Dit is een soort pacemaker die in het lichaam wordt geplaatst. Deze verbindt zich vervolgens onder de huid met geleidingsdraadjes met de hersenen. De stimulator wordt enkele weken na de implantatie ingesteld. Het vinden van de beste instelling met het meeste resultaat kan enige tijd duren. Bij DBS-therapie wordt geen hersenweefsel verwijderd. 

Werkt de behandeling niet, of kan deze niet goed worden verdragen door de cliënt? Dan kan het DBS-systeem worden uitgezet of in zijn geheel worden weggehaald. DBS wordt meestal samen met medicatie tegen epilepsie gebruikt.  

Nervus Vagus Stimulatie (NVS)

Werken medicijnen niet genoeg en is een hersenoperatie niet mogelijk? Dan is Nervus Vagus Stimulatie (NVS) een behandeling die wordt gebruikt om epileptische aanvallen te onderdrukken. Zowel kinderen als volwassenen kunnen op deze manier worden behandeld. Ongeveer 30% van de patiënten heeft minder aanvallen. Er zijn relatief weinig bijwerkingen.

Hoe werkt het?

De nervus vagus is een belangrijke zenuw in de hals. Deze zenuw verbindt de hersenen met andere delen van het lichaam. Het prikkelen en daarmee stimuleren van deze zenuw kan epileptische aanvallen verminderen. 

Tijdens een operatie wordt een klein apparaatje aangebracht direct onder de huid, of onder de borstspier. Dit apparaatje noemen we ook wel een stimulator. Deze wordt via een elektrode verbonden met de zenuw. De stimulator kan op afstand worden ingesteld om op bepaalde momenten een prikkel te geven.