Naar hoofdinhoud Naar footer

Lotgenotencontact ondersteunt familie

Gepubliceerd op: 14-12-2021

Hoe maak je iemand duidelijk hoe het is om te zorgen voor een naaste met een beperking? Daar hebben lotgenoten niet veel woorden voor nodig. De steun van iemand die hetzelfde ervaart is een mooie aanvulling. Daarom is het slim om eens te kijken of jouw organisatie al lotgenotencontact mogelijk maakt.

Ouders voor Ouders

Binnen de gehandicaptensector wordt er al het een en ander georganiseerd om naasten met elkaar in contact te brengen. Zo is Marthy Wachtberger initiatiefneemster van Ouders voor Ouders. Ouders kunnen hierin bij elkaar terecht voor ondersteuning. Zelf is ze moeder van Casper, die autisme heeft en een matig verstandelijke beperking. Marthy: ‘Toen Casper net op de Merwebolder woonde, ging er iets erg mis, en de ouder- en verwantenvereniging hielp ons heel goed. Daarom ben ik zelf actief geworden. Ik werd lid van het bestuur, en kwam met het idee voor Ouders voor ouders. Ik had het in het begin erg gemist dat ik met een andere moeder kon praten. Gewoon, voor antwoorden op vragen waar je mee zit.’

Een poule van twaalf ouders, broers en zussen

Marthy: ‘Ik heb mijn idee bij de zorgorganisatie van Casper (ASVZ) geopperd, en de raad van bestuur vond het een heel goed plan. Het duurde nog een aantal jaar, maar toen heeft de directie mijn idee aan de overheid gestuurd met de vraag het te steunen. Dat is gelukt. We hebben een coach nu, er zijn folders gemaakt en er is een poule van twaalf ouders, broers en zussen uit alle verschillende sectoren, zodat vragen altijd door iemand met passende ervaring worden beantwoord.’ Lees het verhaal van Marthy.

‘Dat beviel heel goed’

Ook Marjet had behoefte aan contact met lotgenoten. Ze is de zus van Wouter die het syndroom van Down heeft. Marjet: ‘Een paar jaar geleden begon Evenmens met lotgenotencontact. Daar praatte ik een keer of vijf met andere meiden, en dat beviel zo goed dat we het een tijd elke maand hebben gedaan.’

‘Je kon er altijd je verhaal kwijt’

Marjet: ‘Dat heeft mij erg geholpen. Er was ontspanning, maar er waren ook serieuze gesprekken. Je kon er altijd je verhaal kwijt. En ik sprak er meiden die echt in veel zwaardere situaties zaten dan ik, met mijn goed functionerende ouders. Dan dacht ik: ok, ik kan het wel eens zwaar hebben, maar het kan nog veel erger. En: als zij zo positief in het leven kunnen staan, dan moet ik het ook kunnen.’ Lees Marjets verhaal.

Dit kun jij doen

Bekijk de andere inzichten en tips uit de verhalen van familieleden

  1. Samenwerken met familie: waarom loslaten nooit lukt
  2. Samenwerken met familie: worstelen met acceptatie
  3. Samenwerken met familie: vergeet de Brussen niet
  4. Samenwerken met familie: de mooie kanten benoemen
  5. Samenwerken met familie: ouders met een migratieachtergrond
  6. Samenwerken met familie: herken overbelasting tijdig

Lees meer

Inzichten en tips over samenwerken met familie

Dit inzicht komt uit een serie verhalen van familieleden. Wil je alle tips op een rij? Bekijk dan de pagina ‘Inzichten en tips uit de verhalen van familieleden’. 

Lees verder

Deel deze pagina via: