Waarom loslaten nooit lukt

Gepubliceerd op: 14-12-2021

Als begeleider heb je soms te maken met familieleden die bezorgd zijn. Je zou ze willen adviseren om los te laten. Toch is dat niet zo makkelijk als het lijkt. De volgende verhalen van familieleden helpen je inzicht te krijgen in waar zij tegenaanlopen. Door dat beter te begrijpen, zal het je lukken om hen beter te begeleiden. Lees en leer mee.

Familieleden zijn niet alleen familielid, maar ook mantelzorger. Wanneer je die bloedband hebt, is dat een andere manier van zorgen en begeleiden. Je kunt tijdelijk zorgen en begeleiden voor een persoon en daar makkelijk pauze van nemen. Maar als je familielid bent, ben je dat natuurlijk je hele leven. Daarom kan loslaten eenvoudig niet.

Dit kun je wel doen

Als begeleider kun je hooguit ondersteunen in ‘anders vasthouden'. Bijvoorbeeld door een familielid respijtzorg aan te bieden. Of door ervoor te zorgen dat iemand ook hulp krijgt uit zijn/haar omgeving. Ook stapsgewijs ergens naar toewerken helpt. Steeds meer zorgorganisaties bieden bijvoorbeeld de mogelijkheid van Flexwonen aan. Bijvoorbeeld de Prinsenstichting. Het voordeel? Iemand met een beperking kan dan eerst eens komen logeren. Zo kunnen familieleden eens aftasten hoe dat gaat. Dit ondersteunt dus zowel de cliënt, als de familieleden.

Laat je inspireren

Hoe is het om met een kind te leven dat voortdurende zorg nodig heeft? Lastige Ouders is een voorstelling over hoe groot liefde en geluk kunnen zijn. Bekijk eens samen met je collega’s de documentaire/voorstelling. Voor informatie en boekingen kun je contact opnemen met Sandra Seinen (06-43142760/jolanda@krachtvanbeleving.nl).

Begrip helpt om in je professionele rol te blijven

Het helpt ook om beter te begrijpen waarom familieleden niet kunnen loslaten. Door begrip kun je er van een afstandje naar kijken. Dat helpt je om in je professionele rol te blijven. Dat klinkt heel vanzelfsprekend, maar dat is het vaak nog niet. Familieleden voelen zich vaak nog onbegrepen.

‘Ik kan niet accepteren dat hij ongelukkig is’

Zo vertelt Marike van Weelden dat ze voor altijd een zorgtaak heeft. Ze is moeder van Jons die een ernstige meervoudige beperking heeft. Marike: ‘Hem “loslaten uit liefde”, zoals sommigen zeggen, is een zinloos cliché. Ik heb geaccepteerd dat ik een gehandicapt kind heb, maar niet dat hij zichzelf pijn doet en ongelukkig is. Dat zal ik pas accepteren als ik alles wat in mijn vermogen ligt heb gedaan om het te verhelpen.’ Lees Marike's verhaal.

Zorg dat je de verwachtingen helder krijgt

Als begeleider is het belangrijk om hier het gesprek over te voeren. Wat willen familieleden graag voor hun naaste? Wanneer is het goed genoeg? Wat is daarvoor nodig? Wat verwachten ze van jou en wat kunnen zij daar zelf in betekenen? Door tot heldere afspraken te komen, wordt duidelijk wat je van elkaar verwacht. Dat voorkomt ergernissen en frustraties.