Ouder worden met een verstandelijke beperking: Heleen en Ad

Leven

Heleen is 55 jaar. Ze komt uit een groot gezin: 7 meisjes en 1 jongen. Dat was erg gezellig, tot haar tweelingzus 21 jaar geleden stierf en vlak daarna haar vader. Door alle emoties werd het toen wat moeilijker. Heleen heeft er gelukkig een plekje voor kunnen vinden. Ad is 60 jaar. Hij woont al zijn hele leven in het huis van zijn ouders. Die zijn al lang geleden overleden, dus hij woont nu alleen. Hij vindt het leuk als Heleen bij hem komt logeren. Soms mist hij zijn ouders nog, daar kan hij wel verdrietig van worden. Hij praat niet zo makkelijk over zijn emoties. ‘Iedereen heeft zijn bagage’, zegt hij. Heleen en Ad zijn elkaars steun en erg gelukkig met elkaar. Het leeftijdsverschil speelt geen rol in hun relatie.

Wonen

Heleen woont al 7 jaar in Oisterwijk, in een appartement. Ze krijgt 24 uurs-begeleiding. Tot haar 40e heeft ze bij haar ouders gewoond. Van hen kreeg ze de nodige hulp. Toen ook haar moeder overleed, is ze zelfstandig gaan wonen met begeleiding op afroep. Ze kreeg ook veel hulp van haar zussen en zwager. Heleen en Ad krijgen ook samen begeleiding. Dat ze niet samenwonen heeft vooral met financiën te maken. Ze logeren wel vaak bij elkaar.

Werk en dagbesteding

Heleen werkt op maandag, woensdag en soms ook op zaterdag bij De Molen, een restaurant/lunchroom waar mensen met een verstandelijke beperking werken.  Ze zorg daar voor koffie en thee. Ze vindt haar werk leuk. Ze krijgt er een vergoeding voor. Het is niet veel, maar ‘beter iets dan niets’ zegt ze. Ze werkt ook in de bakkerij en bij een kringloopwinkel. Ad werkt halve dagen. Hij doet vooral inpakwerk. Heleen en Ad wandelen graag. Ze gaan regelmatig naar een soos voor mensen met een verstandelijke beperking. Ze houden van sjoelen, Ad houdt ook erg van puzzelen. Een bewindvoerder beheert hun geld.

Ouder worden

Ik vraag Ad hoe hij het vindt om ouder te worden. ‘Ik voel er nog niets van’, zegt hij. ‘Maar ik wil wel op tijd ophouden met werken.’ Ondanks zijn artrose is zijn conditie is goed, hij heeft alleen 1 keer in het ziekenhuis gelegen voor zijn knie. Heleen slikt medicijnen voor epilepsie en de bloeddruk. Ze werken aan hun gezondheid door meer te bewegen en goed te eten, zoals sla, komkommer en vis.

‘Gelukkig zijn we nog niet dement’, zegt Heleen. Ze merkt wel dat ze in de overgang komt, bijvoorbeeld door het zweten ‘s nachts.

Toekomst samen

Heleen wil graag doorwerken, ze wil niet achter de geraniums zitten. Over 10 jaar is ze 65 en ze hoopt dat ze dan nog alles kan. Ad kijkt er anders naar. ‘Over 10 jaar loop ik al met een stok’, zegt hij.

Gelukkig hebben ze genoeg geld om leuke dingen te doen, want ze willen samen nog vaak op vakantie en blijven genieten. Ze willen allebei graag in hun eigen huis blijven wonen zo lang het kan. Heleen heeft ook al een soort wensenlijst gemaakt, voor later, maar ook voor na haar dood, als ze het zelf niet meer kan zeggen.

Hun tip voor leeftijdsgenoten: geniet van het leven want het duurt maar even!